Yüzyıllık Emanet

Korfu Adasından /17

Sevgili şefkatli anneciğim:
İki senelik uzun bir tahassürden sonra daha acı bir mecburiyet-i firakla esâreten sizden uzaklaştım. [….] dört ay oluyor ki âfiyet sıhhat ve ahvâlinizden bîhaber perişan bir halde yaşıyorum. Yazdığım tahassür nâmelerim bilmem ki elinize geçti mi? Emin olunuz ki sevgili anneciğim şu dünyada şimdi benimki kadar ızdırap çeken bir kalp yoktur. Birbirini ta’kiben tevâli eden musîbet ve felâketler karşısında hep kendimi teselliye çalışdım. Bütün arkadaşlarım annelerinden, kardaşlarından uzun uzun mektuplar aldığı halde zavallı ben her şeyden bî haberim. Korkuyorum! Allah esirgesin rahatsız mısınız? Beni unutacak veyahut bir satırlık mektup yazacak fedakârlığı nezʻeden esbab mı var? Recâ ederim anneciğim beni meraktan kurtarınız. Gün geçtikçe hissen sükut ediyorum. Yazılan mektuplar hep geliyor siz de yazmış olsanız gelecek. Kardeşlerimin bu derece vefâsız olduğunu bilmiyordum. Beni unuttular mı? Kendilerini hatırladıkça gözlerim doluyor ağlıyorum. İyi zamanda değil, bu günkü felâketli anımda beni düşünmeli değiller mi? Kardeşlik böyle anlarda belli olur. Cidden müteessif, müteessirim. Semih’çiğim Belçika’da mı? Beni unutmadığını zannediyorum. Görüyorsunuz ya çocuklar hep unutulmak ihtimalinden bahsediyorum. Çok şey yazmak istediğim halde hiçbir şey yazamıyorum. Şimdilik bütün düşüncem âfiyetinizden bir kere haberdâr olmakdır. Bilmem diğer mektuplarımda bahsettim mi, arkadaşlara gelen mektuplarda İstanbul’da bulunan vâlide ve âilelerine hükûmet tarafından maaş tahsîs edilmiş. Muâmelât-ı Zâtiyedeki künyemi yazıyorum. Mürâcaat eder maâş tahsisine çalışırsınız. Yirmi sekiz lira düşüyormuş. Mehma-emken bir kısım ihtiyâcınızı bu sûretle te’min edersiniz. Hâl u ahvâlinizi bilmiş olsam, belki ufak ufak buradan da nakden muâvenetde bulunurum. Fi’l-vâki’ aldığım tahsîsât ancak gıdâma kifayet edebiliyorsa da o ihtiyaçdan da sarf-ı nazar ede[r] size gönderirim. Sevgili anneciğim, beni hatırlayınız. Esîrim, artık bundan başka ızdırap olmaz. Duânı eksik etme.. Kardaşlarımın hepsine selamlar, eniştelerimin ellerinden, küçüklerin gözlerinden öperim. Senin de el-eteklerinden öper, âfiyet ve mektûbunuzu beklerim.

Korfu’da esir Türk zâbitanından Topçu Mülâzımı Fevzi [okunamadı]
Muâmelât-ı Zâtiye’deki sicil kaydım: 49. Alay Sahra Topçu 2. Tabur 5. Bölük Mülâzımı Fevzi Saib K 64-331